تفسیر و معنی غزل شماره 45 حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است
جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است
نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است
به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان
که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است
دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
ولی اجل به ره عمر رهزن امل است
به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
چنین که حافظ ما مست باده ازل است
تفسیر و معنی غزل شماره 45 حافظ
در زندگی به دنبال رفیقان یکرنگ باش و از دوستان ناباب بپرهیز و عمر را به بطالت مگذران. حرفی نزن که از عمل به آن عاجز باشی که باعث می شود مورد سرزنش و ملامت دیگران قرار بگیری. آرزوهایت نامحدود و عمر محدود است، پس در انجام امور خیری که در نظر داری شتاب کن.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- حضرت حافظ در بیت دوم به شما یادآور می شود که: سبک بار، راه زندگی را طی کن تا از معبر باریک بلا، به ایمنی و سلامت بتوانی گذشت. مقصود آنکه اگر تندرستی می خواهی، خود را از تعلقات دنیوی دور کن و باده بنوش که فرصت گرامی عمر، اگر از دست برود، چیزی جانشین آن نتواند شد. این بیت با نیت و فال شما سازگاری دارد. پس ای عزیز، زندگی را به مصرف گرایی و زیاد و کم داشتن بیهوده از دست مده زیرا چه بسیارند که به زندگی شما حسادت می ورزند. بدانکه چشم و هم چشمی، زهر کشنده زندگی شماست. از آن دوری کنید.
- در این دنیای وانفسا که هر کس به فکر خود می باشد، رفیق و دوست یکرنگ و با وفا کم پیدا می شود. بهتر است به دنبال این دوستان باشید.
- از سخنان کسی ناراحت شده اید، جای نگرانی نیست. زیرا شعورش بیش از این نمی باشد و ارزش واقعیتان را نمی داند، خوبست با او معاشرت نکنید.
- بیمار شفا نمی یابد. سفر کرده فعلاً نمی آید. طلاق حتمی است ولی برای ازدواج زود است. خرید را توصیه نمی کنم ولی فروش هم چندان سودی ندارد. موفقیت بزرگی در علم و دانش می توانید داشته باشید، به شرط آنکه تردید را کنار بگذارید و بر تلاش خود بیفزایید زیرا انسان های موفق، از اوقات و اندیشه دیگران، بخوبی بهره می گیرند و به موقع به کار می بندند.
- به زودی مژده ای خبر موفقی یا پولی به دست می آورید ولی بر اثر بی مبالاتی آن را از دست می دهید و موجب افسوس شما می شود. پس باید کاملاً دقت کنید.
- برنده می خواهد مورد احترام دیگران باشد اما ذهنش را درگیر آن کار نمی کند اما بازنده، برای رسیدن به این هدف، دست به هر کاری می زند اما سرانجام با شکست روبه رو می شود و به هدفش نمی رسد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 45 حافظ
تفسیر بیت یکم: در این زمانه رفیقی که خالی از هر گونه فساد بوده و بی ضرر باشد عبارت از یک صراحی شراب صاف و یک دفتر غزل یعنی دیوان غزل است . [ خلل = پیدا شدن فساد / ناب = خالص / سفینه = در لغت عرب یعنی کشتی و در اصطلاح عجم مجموعه ای است به صورت دفتر البته دفتری که شیرازه اش در امتداد عرض قرار گرفته باشد ]
تفسیر بیت دوم: مجرد باش که گذرگاه عافیت تنگ است . یعنی طریق زهد و تقوی اقتضای طریقِ تحرّد می کند زیرا با آلایش دنیا نمی توان این راه را طی کرد . پیاله گیر ، یعنی باده نوش کن که عمر عزیز بی بدل است . حاصل کلام : عمری که یک بار گذشت دیگر به دست نمی آید پس باید نقداََ زندگی با عیش و نوش بگذرد . [ جریده = در اینجا یعنی بری بودن از علایق و عوایق / گذرگاه = جای گذشتن ، معبر / عافیت = در اصل به معنی دفع بلا کردن خداوند از بنده اش ولی در اصطلاح یعنی تقوی و پرهیزکاری ]
تفسیر بیت سوم: در دنیا از بی عملی تنها من ملول و مضطرب نیستم . بلکه ملالت علما هم از علم بی عمل است . یعنی من نیستم که از قلّتِ عمل غصه می خورم . علما هم به واسطۀ قلّتِ عمل مضطرب حال و شکسته بال اند .
تفسیر بیت چهارم: در این رهگذر پر غوغا در چشم عاقل و عارف تمام امور مربوط و متعلق به جهان بی ثبات و بی اعتبار است . یعنی اگر با نظر عبرت بنگری ، دنیا و مافیها هیچ ارزش ندارد زیرا فانی و سریع الزوال است . [ رهگذر = مسیر یا راه / پر آشوب = پر غوغا و فتنه / بی محل = بی اعتبار ]
تفسیر بیت پنجم: طرۀ مه پیکری را بگیر یعنی به یک معشوقۀ زیبا تعلق خاطر پیدا کن و او را وسیلۀ آرامشِ خاطرت قرار بده . نه از نجوم بحث کن و نه به قصه گویی بپرداز . که سعد و نحسِ عالَم از تاثیر زهره و زحل است . یعنی این بحث ها برایت فایده ندارد . زیرا مؤثر حقیقی خداوند می باشد . اگر بر فرض اینها هم تأثیر داشته باشد . باز به امرِ حق تعالی است . [ چهره = صورت و رو / سعد و نحس = از سیارات سبعه به دوتایش سعدان و به دوتایش نحسان گویند. مشتری و زهره ، سعدان هستند که مشتری سعد اکبر و زهره سعد اصغر است . و زحل و مریخ نحسانند که به زحل نحس اکبر و به مریخ نحس اصغر گویند ]
تفسیر بیت ششم: دلم به وصل روی تو خیلی امیدها داشت یعنی خیلی امیدوار بود. اما در طریق عمر ، اجل حرامی امل است . یعنی خاطرم خیلی امیدوار به وصلِ تو بود اما اجل امیدها را افنا می کند و مانع وجود پیدا کردن آن ها می شود . یعنی با کشتن صاحب آرزو و یا آرزومند ، امیدها باطل می شود . [ فراوان = زیاد / رهزن = یعنی کسی که راه می زند ، حرامی / امل = امید ]
تفسیر بیت هفتم: در هیچ زمانی او را هوشیار نیافته اند و نخواهند یافت زیرا حافظِ ما مستِ بادۀ ازل است . یعنی کیفیت بادۀ عشق حافظ ذاتی است و عارضی نیست که گاه باشد و گاه نباشد . پس حافظ همیشه مستِ بادۀ ازلی است . حاصل کلام : کسی که با سکر عشق در سکران باشد صحو و هشیاری به او دست نمی دهد بلکه دائماََ در سکران می باشد . [ دور = در اینجا یعنی زمان ]
