تفسیر و معنی غزل شماره 214 حافظ –دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود
چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود
آن نافه مراد که می‌خواستم ز بخت
در چین زلف آن بت مشکین کلاله بود
از دست برده بود خمار غمم سحر
دولت مساعد آمد و می در پیاله بود
بر آستان میکده خون می‌خورم مدام
روزی ما ز خوان قدر این نواله بود
هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید
در رهگذار باد نگهبان لاله بود
بر طرف گلشنم گذر افتاد وقت صبح
آن دم که کار مرغ سحر آه و ناله بود
دیدیم شعر دلکش حافظ به مدح شاه
یک بیت از این قصیده به از صد رساله بود
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود
تفسیر و معنی غزل شماره 214 حافظ
سالهاست که امکانات مناسب را در دست داری ولی از آن به نحو مطلوب استفاده نکرده ای. اکنون که چاره کار را دانسته ای به آن عمل کن، چرا که به زودی به موفقیتهای بزرگ مالی و کاری دست پیدا خواهی کرد و حاصل زحمات چند ساله خود را خواهی دید. برای رسیدن به آرزوهای دیرین خود از همین امروز شروع کن.
نتیجه تفال شما به دیوان حافظ
- همیشه فکر می کنی به هر کاری دست می زنی، چندان موفقیتی نداری. در حالی که اینک، اقبال شما به سمت سعد و نیک بختی است و دوران رنج و ناراحتی پایان یافت. پس جهت تسریع به یکی از مشاهد متبرکه برو، دعایی کن و نذر خود را ادا کن و سوره مبارکه النازعات را با معنی و حضور قلب بخوان که انشاءالله از فردایش، گشایش در کار شماست.
- به زودی با کسی آشنا می شوید و ملاقاتی پیش می آید که در پیشرفت شما بسیار موثر است. در معامله و تجارت مواظب باشید که بازار متعادل نمی باشد.کسی قصد کلاه برداشتن و فریب در معامله را دارد. لااقل ۱۰ روزی از معامله تند و سریع دست بردارید.
- مسافر شما مشغول فعالیت است و شدیداً پول جمع می کند. ناراحتی او برطرف می شود و به زودی هدیه ای می فرستد. متاسفانه بیمار شفا نمی یابد چون مدت درمان طولانی است. زیارتی در پیش دارید و ملاقاتی انجام می گیرد. فرزندان موفق می شوند.
- حضرت حافظ در بیت چهارم و پنجم می فرماید: هنگام سحر، خماری غم مرا به کل از بین برده بود اما اقبال یاری کرد که باده حاضر بود.من اگر چه در میخانه ام ولی شاد نمی باشم و رنج می برم زیرا روزی ما از قضا و قدر یک چنین لقمه و نصیبی بود.
- ویژگی های شما عبارت اند از: نرم و لطیف، شیرین، مودب، متین، خیرخواه، مذهبی، صلح جو، زیرک، با نمک، دارای حس ششم قوی، سازشکار، بی خطر و برون گرا.
- کسی میل دارد با خانواده شما معامله کند. به پدر یا همسر خود بگویید گول چرب زبانی او را نخورد و معامله را فعلاً فسخ نمایید. پس در آینده سود بیشتری از این بازرگانی به دست می آورد.
برای گرفتن دوباره فال حافظ کلیک کنید
توضیحات غزل شماره 214 حافظ
تفسیر بیت یکم: در رؤیایی شیرین دیدم که ظرف شراب در دست دارم، چنین تعبیر کردند که دولت و اقبال به من روی می‌آورد.
تفسیر بیت دوم: چهل سال درد و رنج کشیدیم و سرانجام فهمیدیم که چاره و علاج ما در دست شراب دو ساله بود.
تفسیر بیت سوم: آن نافه خوشبوی آرزوی دلپذیر که دسترسی به آن را از بخت خود تمنا داشتم، در چین و شکن زلف آن محبوب سیاه گیسو بود.
تفسیر بیت چهارم: سحرگاهان، همچون خمارانِ شراب، درد سر ناشی از غم و اندوه مرا از پای در آورده بود. خوشبختانه بخت با من یار بود و مقداری شراب در ظرف باقی مانده بود تا من بنوشم و غم دل را از یاد ببرم.
تفسیر بیت پنجم: بر ورودی درگاه میکده پیوسته کار من خوردن خون دل و غصه است، چه می‌شود کرد؟ چراکه بهره ما از سفره کرم روزی دهنده این لقمه بود. یعنی با قضا و قدر الهی نمی‌توان جنگید.
تفسیر بیت ششم: آن کسی که بذر مهر و محبت در دل‌ها نکاشت و از گلزار نیکی کردن، گلی نچید؛ به آن می‌ماند که در برابر تندباد، از گلبرگ‌های لاله نگهبانی کند؛ یعنی کار بیهوده انجام می‌دهد و تلاشش راه به جایی نمی‌برد.
تفسیر بیت هفتم: بامدادان در آن هنگامی که بلبل به نواخوانی و نغمه‌سرایی در فراغ محبوبش یعنی گل مشغول بود، گذارم به سوی باغ و بوستان افتاد.
تفسیر بیت هشتم: شعر دلاویز حافظ که در ستایش شاه سروده بود را دیدیم و دریافتیم که یک بیت از این قصیده او از صد رساله مذهبی بهتر است.
تفسیر بیت نهم: (در ادامه بیت قبل شعر در مدح) آن شهریار سبک‌تازِ غافلگیرکننده که خورشید برج اسد در روز پیکار در برابر او همچون بچه آهویی درمانده بود.
